Seria Mistrz Gry: Gwiazda Północy, Gwiazda Południa i Pan Kamienia Wschodu

Nie lubię fantastyki. Myślę, że gdyby ktoś mnie zapytał to taka byłaby moja odpowiedź. Dlaczego więc czytam fantastykę? Otóż wyobraźcie sobie, że kiedy ktoś mi poleca książkę to nie mogę się oprzeć i zazwyczaj się wciągam. Tak było z serią Mistrz Gry! Jedynie sama nie wyszukuję tytułów, ale i tu mam wyjaśnienie. Chodzi o to, że w moim wyobrażeniu autora wizja jest idealna, a moja… taka sobie. Mam świadomość, że w mojej wyobraźni nigdy nie będzie tak, jak chciałby autor.

W tej chwili można poznać dwa tomy cyklu Mistrz Gry, ale ja wiem, że trzecia część już czeka w gotowości na wydanie! I nie mogę się jej doczekać. Jak tylko zaczęłam czytać wciągnęło mnie w ten nowy świat i nową rzeczywistość. Nie miałam problemu by się w niej odnaleźć, a czyta się błyskawicznie. Gdybym miała się czegoś przyczepić to małej czcionki i niewielkiej interlinii, przez co wzrok się odrobinę męczył, ale jestem zaprawiona w bojach 😉 Nie jest to coś, co zniechęciłoby mnie do książki.

Joanna Lampka ma niebywały talent jeśli chodzi o kreowanie świata, postaci i fabuły – jej opisy są wciągające, a przy tym bardzo wyważone. Nie czułam się znużona opisami, przeciwnie – miałam wrażenie, że przepływam przez świat stworzony w książce. Tym bardziej, że nie trafiły się tam typowo fantastyczne postaci, owszem były moce, magia, ale równocześnie odrobina zwyczajności, którą znam. Być może to właśnie sprawiło, że tak szybko się wciągnęłam i nie mogłam oderwać.

„Gwiazda Północy, Gwiazda Południa” Joanna Lampka⠀

Królestwo Żeglarzy i Cesarstwo Słońca jest w konflikcie. Aline to oficer wywiadu – i ta kobieta z miejsca mnie zachwyciła. Już pierwsze sceny pokazują, jak kobiety potrafią sobie w życiu radzić. I jak bywają lepsze od mężczyzn. Dowodzi ona żeńskim oddziałem, który jest naprawdę niezły! Podoba mi się, że ten wątek feministyczny nie został skarykaturyzowany.
Ale ale! Nie konflikt jest tu najważniejszy! Pojawia się przecież wątek Aline i Iana. A tam od razu tajemnica, i to jaka!
A najpiękniejsze jest to, że czytasz książkę i nie możesz się doczekać, co będzie dalej!

Będę szczera, trudno mi jest wspomnieć o fabule, bo nie jestem obyta w fantastyce i panicznie się boję, że zdradzę zbyt wiele – zupełnie niechcący. Moim zdaniem opis na okładce jest i tak dość treściwy, więc do niego Was odsyłam.
I dodam tylko, że książki autorki zbierają same pochlebne opinie, więc nie ma się co zastanawiać 🙂

Pan Kamienia Wschodu

Największe szczęście? Oba tomy dotarły do mnie równocześnie. Czekanie na kontynuację byłoby potwornym wyzwaniem! Choć… teraz trzeba czekać na to trzeci!
Zazwyczaj bardzo obawiam się tomu drugiego, kiedy pierwszy okazał się naprawdę niezły – taka klątwa drugiego tomu. A tutaj autorka utrzymała ten wysoki poziom – co cieszy mnie szczególnie.

Po tym, jak tom pierwszy pokazał niezależność Aline, drugi okazuje się dość trudny, bo każdy ją zna, obserwuje, a ona znów musi podporządkować się mężczyznom. To boli najbardziej!
Tym razem przenosimy się na Północ. Co ciekawe mimo zupełnie innego tła, bo tym razem jest mroczniej, ciężej, trudniej i być może niebezpieczniej autorka utrzymała pewną spójność. Odniosłam wrażenie, że jest nieco więcej opisów, ale to był potrzebny krok, by pewne sprawy wyjaśnić – i co ważniejsze nie było to męczące!
No i emocje! Czy Wy wiecie, że czułam się, jakbym krok w krok podążała z bohaterką? Jakby wszystkie niebezpieczeństwa spadły mi na głowę? Gęsia skórka, czasem drobny uśmiech, częściej niepewność.

Mistrz Gry

Mistrz Gry to seria licząca na razie dwa wydane tomy, z pewnych źródeł wiem, że trzeci czeka gotowy na wydanie… I to jest bardzo dobra wiadomość!

Powiedziałabym, że to mistrzostwo, ale chyba zbyt mało fantastyki przeczytałam, by móc wydawać takie opinie. Jednak polecam Wam, zarówno fanom fantastyki, jak i takim opornym czytelnikom jak ja. I koniecznie dajcie znać, czy Wam się podobało!