Chyba większość kobiet czasem lubi przeczytać erotyk, oderwać się od rzeczywistości i poznać historię o biednej dziewczynie i bogatym facecie, o gorącym seksie i wielkiej miłości… Wszystkie te książki są jak bajka o Kopciuszku, ale umówmy się – bajka to bajka. Dlaczego więc nie czytać erotyków osadzonych w naszych polskich realiach? Szczególnie pisanych przez faceta!
Tylko facet, jak to facet, nie pisze o gorącym uczuciu, nie wzdycha i nie rozpacza, on zalicza kolejne suczki, pieprzy je i dobrze się bawi. Jeśli więc jesteś wrażliwa i szukasz w książce pięknej miłości, a wulgaryzmy sprawiają, że podnosi Ci się ciśnienie to odpuść sobie twórczość Wilka. On się nie obrazi, nie przejmie – będzie pisał dalej dla tych, którzy docenią jego szczerość, prawdę i świetny styl. To odważne wydać taką książkę w Polsce, wobec tego niewątpliwie jest to książka dla odważnych czytelników. Dla mnie na pewno, a dla Ciebie?
Zapraszam do poprzednich recenzji:
Pierwszy tom przygód Wilka dotarł do mnie w ramach akcji Book Tour i chyba nieco zaszokował. Już w recenzji napisałam, że czytelnicy będą się dzielić na tych, którzy pochwalą się znajomością książki, i tych, którzy będą ją czytać po kryjomu. Drugi tom pokazał nam zupełnie inne oblicze Wilka, jakoś mniej seksu, a więcej górnolotnych myśli – znowu mnie zaskoczył! W tej sytuacji zupełnie nie miałam pomysłu na tom trzeci, miałam za to pewność, że autor znowu zaatakuje w sposób, jakiego się nie spodziewam!
Na pewno nie jest to bajka, nikt nie żyje długo i szczęśliwie, nie ma księcia ani rumaka – za to znowu pojawia się Mruk, który mnie niesamowicie wyprowadzał z równowagi w pierwszej części. Autor pokazuje, że znowu się zmienił, że poszedł krok dalej i jest jeszcze lepiej niż było. Pod każdym względem.
Książka napisana jest w sposób prosty, mimo że porusza tematy bardzo ważne.
Przeszłość wymieszana jest z teraźniejszością, a każda scena zmusza do przemyśleń nie tylko bohatera, ale także czytelnika. Lubię, kiedy książka przekazuje pewne mądrości niezauważalnie, mimochodem zmusza mnie by książkę na chwilę odłożyć i pod jej wpływem zastanowić się nad tym na przykład, co jest ważne.
Czy w sytuacji, gdy dopada go choroba Wilk zaczyna podsumowywać swoje życie, przekazywać całą swoją wiedzę o świecie córce, rozliczać się w jakiś sposób sam ze sobą? Książka na pewno jest szalenie wartościowa i zupełnie inna niż poprzednie, choć już w drugim tomie pojawiło się mniej seksu, mniej wulgaryzmów, Wilk jakby przystopował… Zastanawiam się nawet, czy nie wolałam go takiego z pierwszej części…
Czy spodziewacie się, że Wilk w końcu zmądrzeje, dorośnie i dojrzeje? Naprawdę myślicie, że to możliwe…?!?!
Cóż, jeśli sięgniecie po książkę, będziecie mieli możliwość się przekonać!
To już ostatni tom Wilczej Trylogii, ale od razu ostrzegam: nie czytajcie go bez znajomości poprzednich dwóch… Tylko znając wszystkie macie szansę poznać Wilka i go zrozumieć!
Za książkę dziękuję autorowi, a Was zaproszę niedługo na konkurs, co Wy na to?
